توسعه روابط اقتصادی ایران با کشورهای همسایه شمالی
اقتصاد معاصر-امیرحسین نامنی، پژوهشگر اقتصادی: روابط اقتصادی ایران با کشورهای همسایه شمالی، شمال غربی و شمال شرقی همواره نقش اساسی در ساختار اقتصادی کشور ایفا کرده است. این روابط نه تنها مزایای اقتصادی فراوانی به همراه دارند، بلکه در تقویت امنیت ملی و تقویت جایگاه ایران در منطقه نیز تاثیرگذار خواهند بود.
کشورهای همسایه به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص خود و منابع طبیعی متنوع، فرصتهای زیادی برای همکاری با ایران فراهم میآورند. با این حال، عواملی چون تحریمهای اقتصادی، نوسانات نرخ ارز و برخی چالشهای زیرساختی، مانع از بهرهبرداری کامل از ظرفیتهای موجود در این روابط شد. در این میان، بخش خصوصی به عنوان یکی از ارکان اصلی محرک رشد اقتصادی میتواند نقش مهمی در تسهیل و گسترش روابط تجاری با کشورهای همسایه ایفا کند.
شرکتهای ایرانی با بهرهمندی از مزایای انعطافپذیری و ریسکپذیری بالا میتوانند تا فرصتهای جدید تجاری را شناسایی کرده و به سرعت به آنها واکنش نشان دهند. برای مثال، شرکتهای فعال در صنعت پتروشیمی میتوانند با سرمایهگذاری در بخشهای پاییندستی و تولید محصولات با ارزش افزوده، نه تنها بازارهای جدیدی را کشف کنند، بلکه به افزایش صادرات غیرنفتی نیز کمک کنند.
این امر موجب کاهش وابستگی ایران به نفت و گاز و ارتقا اقتصاد غیرنفتی کشور خواهد شد. علاوه بر این، توسعه زیرساختهای حملونقل، انرژی و ارتباطات یکی از پیشنیازهای اساسی در گسترش روابط اقتصادی با همسایگان تلقی میشود. سرمایهگذاری در ساخت و نوسازی جادهها، خطوط راهآهن، بنادر و خطوط لوله میتواند هزینههای حملونقل را کاهش داده و زمان ترانزیت کالاها را کوتاهتر کند.
در زمینه انرژی نیز، سرمایهگذاری در خطوط انتقال برق و گاز نه تنها به تقویت همکاریهای انرژی میان کشورهای همسایه کمک میکند، بلکه میتواند موجب افزایش صادرات انرژی ایران به کشورهای همجوار شود و امنیت انرژی منطقه را نیز تقویت کند.
تحریمها؛ اصلیترین چالشهای اقتصادی
در نتیجه، توجه به این زیرساختها میتواند بستر مناسبی برای گسترش تجارت و همکاریهای دوجانبه فراهم آورد. تحریمهای اقتصادی، به ویژه در دوران اخیر، یکی از چالشهای اصلی در توسعه روابط اقتصادی ایران به شمار میآیند. این تحریمها علاوه بر اینکه حجم تجارت و سرمایهگذاری خارجی را کاهش دادهاند، اعتماد سرمایهگذاران را نیز تحت تاثیر منفی قرار دادهاند. در چنین شرایطی، نوسانات نرخ ارز، عدم شفافیت در قوانین و مقررات اقتصادی و برخی مشکلات ساختاری در کشور، از دیگر موانع جدی پیش روی توسعه روابط اقتصادی با همسایگان هستند.
این مسائل به ویژه در زمانی که ایران در تلاش است تا به طور همزمان روابط خود را با کشورهای مختلف گسترش دهد، چالشهای جدی را ایجاد میکند. با این حال، با اتخاذ سیاستهای درست و انعطافپذیری در عرصه تجارت، این موانع قابل مدیریت و کاهش هستند. در این راستا، دیپلماسی اقتصادی میتواند نقش مهمی در حل و فصل مشکلات و ارتقا سطح همکاریهای اقتصادی ایفا کند.
اقداماتی که موجب افزایش اعتماد میان ایران و همسایگان میشود
برگزاری نشستهای مشترک تجاری، امضای قراردادهای همکاری، ایجاد مناطق آزاد تجاری و حمایت از سرمایهگذاریهای مشترک، اقداماتی هستند که میتوانند به افزایش اعتماد متقابل میان ایران و همسایگان منجر شوند. این نوع همکاریها علاوه بر تسهیل تجارت، میتوانند به حل مسائل سیاسی و مرزی کمک کرده و تنشها را کاهش دهند.
دیپلماسی اقتصادی همچنین به ایران این امکان را میدهد که در سطح بینالمللی، موقعیت خود را تقویت کرده و به عنوان یک شریک تجاری قابل اعتماد در منطقه شناخته شود. علاوه بر ابعاد اقتصادی، توسعه روابط با همسایگان تاثیرات قابل توجهی بر امنیت منطقهای دارد. همکاریهای اقتصادی میتوانند موجب افزایش اعتماد متقابل و کاهش تنشهای منطقهای شود. به ویژه در منطقهای که با تهدیدات متعدد امنیتی مواجه است، همکاریهای تجاری و اقتصادی میتوانند به کاهش بحرانها و ایجاد ثبات کمک کنند.
در عین حال، وابستگیهای اقتصادی میتوانند نقش کلیدی در ایجاد روابط استراتژیک میان کشورهای همسایه ایفا کنند. این وابستگیها نه تنها موجب ارتقا روابط اقتصادی میشوند، بلکه از لحاظ امنیتی نیز به کاهش احتمال بروز بحرانهای سیاسی و نظامی، به ویژه در زمینههایی مانند مبارزه با تروریسم، قاچاق مواد مخدر و افراطگرایی، همکاریهای اطلاعاتی و امنیتی میتوانند به تقویت امنیت مشترک و کاهش تهدیدات کمک کنند.
ایران همچنین در زمینههای مختلفی همچون صنایع غذایی، صنایع دستی، سرمایهگذاری در زیرساختها و همکاریهای علمی و فناوری با کشورهای همسایه میتواند ظرفیتهای بزرگی را مورد بهرهبرداری قرار دهد. محصولات کشاورزی ایران از جمله پسته، خرما و زعفران، در بازارهای جهانی از شهرت بالایی برخوردار هستند و میتوانند به عنوان کالاهای صادراتی اصلی در روابط اقتصادی با کشورهای همسایه و حتی فراتر از آن، معرفی شوند.
صنایع دستی ایرانی نیز که در سطح جهانی شناخته شده است، میتواند بخش دیگری از ظرفیتهای صادراتی ایران را تشکیل دهد. در این میان، سرمایهگذاری مشترک در پروژههای زیرساختی مانند خطوط لوله گاز و برق، میتواند به تقویت همکاریهای انرژی و افزایش امنیت انرژی در منطقه کمک کند. مضاف بر این، توجه به توسعه پایدار و استفاده از ظرفیتهای نوین فناوری در زمینههای انرژیهای تجدیدپذیر و دیجیتال، میتواند به ایجاد فرصتهای جدید برای همکاری اقتصادی با همسایگان منجر شود. ایران با توجه به پیشرفتهای چشمگیری که در زمینه فناوری اطلاعات و ارتباطات، به ویژه در زمینه فناوریهای نوین دارد، میتواند به عنوان یک شریک قابل اعتماد در زمینه انتقال دانش و فناوری با کشورهای همسایه ایفای نقش کند.
در این راستا، گسترش همکاریها در حوزههای تحقیق و توسعه، نوآوریهای تکنولوژیک و پروژههای مشترک علمی میتواند به شکلگیری ائتلافهای اقتصادی بلندمدت کمک کند. از سوی دیگر، توجه به فرهنگ همکاری در سطح تجاری و اجتماعی میتواند یکی از عوامل موثر در تقویت روابط ایران با همسایگان باشد. برگزاری رویدادهای مشترک فرهنگی و تجاری، مانند نمایشگاهها و همایشهای بینالمللی، میتواند به افزایش شناخت متقابل کمک کرده و فرصتهای جدیدی برای همکاری در زمینههای مختلف ایجاد کند. این نوع اقدامات علاوه بر تقویت روابط اقتصادی، به تحکیم پیوندهای فرهنگی و اجتماعی میان ایران و همسایگان میانجامد.
در نهایت، تسهیل تجارت از طریق ایجاد مناطق آزاد تجاری، سادهسازی قوانین گمرکی، کاهش بروکراسی اداری و توسعه زیرساختهای حملونقل، به رونق تجارت و گسترش روابط اقتصادی با همسایگان کمک میکند. همچنین تقویت دیپلماسی اقتصادی و حمایت از بخش خصوصی، با ارائه تسهیلات مالی، حمایت از صادرات و توسعه مناطق ویژه اقتصادی میتواند به رشد بیشتر این روابط منجر شود.
مبارزه با فساد اداری و اقتصادی و ایجاد محیطی شفاف و جذاب برای سرمایهگذاری نیز از دیگر اقدامات ضروری هستند که میتوانند به افزایش اعتماد سرمایهگذاران داخلی و خارجی کمک کنند.
مزایای توسعه روابط اقتصادی با همسایگان شمالی
توسعه روابط اقتصادی با همسایگان شمالی و شمال شرقی ایران، علاوه بر تاثیرات اقتصادی، در حوزههای امنیتی و ژئوپلیتیکی نیز از اهمیت ویژهای برخوردار است. با توجه به ظرفیتهای موجود و اتخاذ سیاستهای مناسب، میتوان به رشد قابل توجه تجارت و سرمایهگذاری با این کشورها امیدوار بود. بخش خصوصی ایران به عنوان موتور محرک این توسعه، با حمایت از تولید و صادرات کالاهای ایرانی، نقش مهمی در آینده اقتصادی کشور ایفا خواهد کرد. در این مسیر، ایجاد محیطی مناسب برای سرمایهگذاری و حذف موانع موجود میتواند ایران را به یکی از قطبهای تجاری و اقتصادی منطقه تبدیل کند.